Ścieżki / Szlakiem linii kolejowej nr 183 i piaskowej P112

Kolejowy budynek mieszkalny, wybudowany w pierwszych latach II RP

Dopiero w roku 1948– wraz rosnącym zapotrzebowaniem na ręce do pracy w górnictwie – PKP uruchomiło komunikację osobową na całej trasie, od Ząbkowic Będzińskich aż po Brzeziny Śląskie. Tam bowiem zatrudniło się i fedrowało w kopalniAndaluzja wielu Zagłębiaków. Od tego momentu Gródkowianie i sąsiadujący z nimi mieszkańcy Psar oraz Strzyżowic mogli skorzystać z dobrodziejstwa, jakim było regularne połączenie dojazdowe do okolicznych zakładów pracy, ale też i szkół ponadpodstawowych. Na stacji Ząbkowice wielu pasażerów linii nr 183 przesiadało się dalej na pociągi do Katowic, Częstochowy i Szczakowej.

Obiekt Polskich Kolei Państwowych wybudowany został w czasach II RP, w latach trzydziestych XX wieku – po wybudowaniu pobliskiej klinkierni i uruchomieniu prowadzącej do niej bocznicy kolejowej.Stał się on lokum dla pracujących na przystanku/bocznicy kolejowej kolejarzy, tj. dróżników, ustawiaczy, manewrowych, nastawniczych czy dyżurnych ruchu oraz ich rodzin.

Osobą opiekującą się obiektem, czyli odcinkiem gródkowskim linii kolejowej, był dróżnik Bolesław Rosikoń, zamieszkały w stojącym do dziś budynku mieszkalnym.Jeden z jego synów, Antoni, urodził się właśnie tutaj, w 1907 roku. Co ciekawe, kontynuował on zainteresowanie swego ojca drogownictwem,będąc prof. dr. inżynierem budowy dróg i mostów, specjalistą z zakresu szkód górniczych w infrastrukturze kolejowej. Ciekawostką wartą przekazania jest to, że pociąg kursujący w latach 60. przez Gródków Siewierski kolejarze określali żartobliwie „Paulinką”. Wzięło się to od parowozu serii Ty42-99, tzw. ciuchci, ciągnącej krótki, acz zróżnicowany skład wagonów. Przez kilka lat kursowała ona nawet do Brzezin Śląskich czy Bytomia.Linia ta, jako towarowa, nadal jest eksploatowana.